De E11 trekt aan het langste eind

Wat een spannende pot was het vandaag tegen Hatert E2. Uiteindelijk was het Union dat de 3 punten bij mocht schrijven (5-4 overwinning), maar daar moest wel eerst heel hard voor gewerkt worden.
Lennart was er helaas  niet bij en we speelden 7 tegen 7. De wedstrijd begon goed, een te zachte terugspeelbal (tikkie terug!) van de Hatert defensie werd door de supersnelle Bram opgepikt en eenvoudig in het doel geschoven. Even later dook Stijn op voor de keeper, hij werd op het laatste moment weggeduwd en dat was een vrije trap voor Union. Joris mocht hem nemen en knaaide hem a la Wesley Sneijder langs het muurtje, de bal sloeg als een granaat vlak naast de paal in : 2-0 (lekkerrrrr!).  Hatert was echter niet van plan zich op te laten rollen en kwam beter in het spel. Dat resulteerde in drie doelpunten van Hatert, waardoor we toch weer flink aan de bak moesten. Serkan zorgde voor rust nog voor de 3-3 gelijkmaker.

In de tweede helft werden de ruimtes steeds groter en kregen we steeds meer kansen. Elk schot ging echter richting keeper, we wisten niet goed de vrije hoeken in het doel te vinden. Het was Hatert dat aan de andere kant scoorde met een verrassende schuiver, onhoudbaar voor keeper Bas. Dat was meteen ook de laatste bal die hij deze zaterdag door zou laten, met een mooie zweefduik voorkwam hij een  grotere achterstand en hield hij ons in de wedstrijd.
Onder de bezielende leiding van de uitstekend spelende aanvoerder Levi en en Kay gingen we weer ten aanval. Op het middenveld werd goed samengespeeld en vanaf de flanken was met name Jasper heel gevaarlijk met zijn snelle rushes langs de lijn. Een doelpunt kon dan ook niet uitblijven. Het was Kay die eindelijk de langverdiende gelijkmaker in het dak van het doel mocht jagen (4-4) en drie minuten voor tijd maakte Jeroen het karwei af met de 5-4.